Predikant Marc Cools is op 29 januari op 82-jarige leeftijd overleden na een langdurige ziekte.
Paul Junker, een van zijn goede vrienden en oud-lid van de kerk van Mersch, vertelt ons over zijn levenspad:
Marc werd geboren tijdens de oorlog en groeide op in een Adventistisch gezin in Antwerpen. Zijn moeder vertelde hem regelmatig Bijbelverhalen. Na de lagere school volgde Marc een opleiding boekhouden. Zijn vader, die een zelfstandige was, hoopte dat zijn twee zonen in zijn bedrijf zouden gaan werken.
Op 21 juni 1958 werd hij gedoopt door predikant De Ligne. Marc hield ervan om de verhalen van adventistische zendelingen te horen, en dit wekte in hem de wens op om zelf zendeling te worden. Voordat hij naar het seminarie vertrok, vond hij in 1960 een baan in Duitsland bij een vriend van zijn vader, een toegewijde adventist. Daar ontmoette hij een blonde jonge vrouw, Adelheid, een verpleegkundestudente, die vijf jaar later zijn vrouw zou worden.
Zijn verlangen om zendeling te worden, bracht Marc ertoe om theologie te studeren aan het seminarie van Oud Zandbergen in Nederland en later aan Newbold. Een Amerikaanse medestudent overtuigde Marc om verder te studeren aan het Adventist College in Southern, Tennessee.
Adelheid volgde hem naar de Verenigde Staten en werkte in de buurt van het college. Na het behalen van zijn diploma kreeg Marc verschillende aanbiedingen, maar hij wilde niet in de VS blijven. Hij schreef daarom naar Georges Vandenvelde, destijds voorzitter van de Belgische Federatie. Toen hij geen antwoord kreeg, wendde hij zich tot de Generale Conferentie om te vragen of een zendelingenechtpaar welkom zou zijn. Twee weken later werd besloten om naar Kameroen te vertrekken.
In dit land werden hun twee kinderen, Heidi en Ben, geboren.
Omdat Marc had gevraagd om terug te keren naar Europa, werd hij door de Belgisch-Luxemburgse Federatie opgeroepen om in een ander zendingsgebied te werken: het Groothertogdom Luxemburg. Op 4 april 1971 richtte hij er een groep op. Gedurende meerdere maanden zette hij zijn werk in dit land met vastberadenheid voort.
In 1973 vertrok hij opnieuw naar Afrika. Maar zeven jaar later vroeg Marc om terug te keren naar Europa om zijn kinderen een betere opleiding te geven. Hij werd opnieuw naar Luxemburg gestuurd.
Op 12 oktober 1980 organiseerde Marc zijn eerste “Vijfdaagse Plan” en specialiseerde zich in dit gebied. In de loop der jaren woonden ongeveer 5600 mensen deze sessies bij en stopte 68% van hen met roken.
Op het gebied van evangelisatie gaf Marc veel lezingen. Hij had ook het idee dat Luxemburg een eigen kapel moest hebben. Op 11 mei 1985 kon hij eindelijk de inhuldiging van het gebouw bijwonen.
Maar Afrika bleef hem roepen, en in het midden van 1989 kreeg Marc een oproep voor Bangui. Om gezondheidsredenen moest zijn vrouw terugkeren naar Europa, en Marc bleef alleen in Afrika. Later keerde hij definitief terug naar Europa.
In juli 2013, na het aftreden van de lokale predikant, nam Marc tijdelijk de leiding over de kerken van Mersch en Esch totdat er een nieuwe predikant werd aangesteld. Na zijn pensioen bleef hij het evangelie verkondigen.
Ondanks zijn ziekte bleef hij optimistisch over de toekomst en hield hij vast aan de hoop op het eeuwige leven die het Evangelie ons biedt.